sain
Mae fy llygaid wedi gweld eich iachawdwriaeth
Arwyddair Parêd Stryd yn Zurich heddiw yw: "Dawns dros ryddid" (dawns dros ryddid). Ar wefan y gweithgaredd darllenasom: “Mae The Street Parade yn arddangosiad dawns ar gyfer cariad, heddwch, rhyddid a goddefgarwch. Gydag arwyddair y Street Parade "Dance for Freedom", mae'r trefnwyr yn canolbwyntio ar ryddid".
Mae'r awydd am gariad, heddwch a rhyddid bob amser wedi bod yn bryder dynoliaeth. Yn anffodus, fodd bynnag, rydyn ni'n byw mewn byd sy'n hollol groes: casineb, rhyfel, caethiwed ac anoddefgarwch. Trefnwyr yr Orymdaith Stryd sy'n peri Canolbwyntiwch ar ryddid. Ond beth na wnaethant ei gydnabod? Beth yw'r pwynt rydych chi'n ymddangos yn ddall iddo? Mae gwir ryddid yn gofyn am Iesu a Iesu sy'n gorfod bod yn ganolbwynt! Yna mae cariad, heddwch, rhyddid a goddefgarwch. Yna gallwch chi ddathlu a dawnsio! Yn anffodus, nid yw'r wybodaeth ryfeddol hon yn hygyrch i lawer heddiw.
“Ond os yw ein hefengyl wedi ei gorchuddio, felly y mae yn guddiedig rhag y rhai sydd ar ddarfod, yr anghredinwyr, y mae eu meddyliau y mae duw y byd hwn wedi eu dallu rhag gweld disgleirdeb efengyl gogoniant Crist, yr hwn sydd ar ddelw Duw. Canys nid ydym yn pregethu ein hunain, ond Crist Iesu yn Arglwydd, a ninnau yn gaethweision i chwi er mwyn Iesu. Ar gyfer Duw a ddywedodd: Allan o dywyllwch bydd goleuni yn disgleirio! ef yr hwn a ddisgleiriodd yn ein calonnau i roddi goleuni gwybodaeth gogoniant Duw yn wyneb lesu Grist" (2 Corinthiaid 4,3-un).
Mae Iesu yn olau na all anghredinwyr ei weld.
Roedd Simeon yn berson cyfiawn a duwiol yn Jerwsalem ac roedd yr Ysbryd Glân arno (Luc 2,25). Roedd wedi addo gweld eneiniog yr Arglwydd cyn iddo farw. Pan ddaeth y rhieni â'r plentyn Iesu i'r deml a'i gymryd yn ei freichiau, canmolodd Dduw a dweud:
“Yn awr, Arglwydd, yn ôl dy air, yr wyt yn anfon dy was ymaith mewn heddwch; canys fy llygaid a welsant dy iachawdwriaeth, yr hon a baratoaist yng ngolwg yr holl genhedloedd, yn oleuni i ddatguddiad i’r cenhedloedd ac i ogoniant dy bobl Israel.” (Luc 2,29-un).
Daeth Iesu Grist fel goleuni i oleuo'r byd hwn.
“Allan o dywyllwch bydd golau yn disgleirio! ef yr hwn a ddisgleiriodd yn ein calonnau i roddi goleuni gwybodaeth gogoniant Duw yn wyneb lesu Grist" (2 Corinthiaid 4,6).
Roedd barn Iesu Grist yn brofiad o fywyd i Simeon, y pwynt hollbwysig cyn y gallai ffarwelio â'r bywyd hwn. Brodyr a chwiorydd, a yw ein llygaid wedi cydnabod iachawdwriaeth Duw yn ei holl ogoniant? Mae'n bwysig byth anghofio cymaint y mae Duw wedi ein bendithio trwy agor ein llygaid i iachawdwriaeth:
“Ni all neb ddod ataf fi oni bai bod y Tad a'm hanfonodd i yn ei dynnu; a mi a'i cyfodaf ef ar y dydd diweddaf. Y mae yn ysgrifenedig yn y prophwydi : " A hwy oll a ddysgir gan Dduw." Mae pawb sydd wedi clywed ac wedi dysgu oddi wrth y Tad yn dod ataf fi. Nid bod neb wedi gweld y Tad, ond yr hwn sydd o Dduw, y mae wedi gweld y Tad. Yn wir, yn wir, rwy'n dweud wrthych, y mae gan bwy bynnag sy'n credu fywyd tragwyddol. Fi yw bara'r bywyd. Bwytodd eich tadau y manna yn yr anialwch, a buont farw. hwn yw'r bara sy'n disgyn o'r nef, er mwyn i rywun fwyta ohono a pheidio marw. Myfi yw'r bara bywiol ddaeth i lawr o'r nef; os bydd rhywun yn bwyta o'r bara hwn, bydd byw am byth. Ond y bara a roddaf fi yw fy nghnawd er bywyd y byd” (Ioan 6,44-un).
Iesu Grist yw'r bara byw, iachawdwriaeth Duw. Ydyn ni'n dal i gofio'r amser pan agorodd Duw ein llygaid i'r wybodaeth hon? Ni fydd Paul byth yn anghofio eiliad ei oleuedigaeth, darllenasom amdano pan oedd ar ei ffordd i Ddamascus:
“Ond wrth iddo fynd, fe ddigwyddodd ei fod yn agosáu at Ddamascus. Ac yn ddisymwth y tywynodd goleuni o'r nef o'i amgylch; ac efe a syrthiodd ar lawr, ac a glybu lais yn dywedyd wrtho, Saul, Saul, paham yr wyt yn fy erlid i? Ond efe a ddywedodd, Pwy wyt ti, Arglwydd? Ond efe : Myfi yw'r Iesu yr ydych yn ei erlid. Ond codwch ac ewch i mewn i'r ddinas a byddwch yn cael gwybod beth i'w wneud! Ond safodd y gwŷr oedd yn mynd gydag ef ar y ffordd yn fud, am iddynt glywed y llais heb weld neb. Ond cododd Saul ei hun oddi ar lawr. Ond pan agorodd ei lygaid, ni welodd ddim. A hwy a'i harweiniasant ef erbyn ei law, ac a'i dygasant ef i Ddamascus. Ac ni allai weled am dridiau, ac ni fwytaodd ac ni yfodd" (Act 9,3-un).
Roedd datguddiad iachawdwriaeth mor ddisglair i Paul fel na allai weld am 3 diwrnod!
Faint mae ei olau wedi ein taro a faint mae ein bywyd wedi newid ers i'n llygaid gydnabod ei iachawdwriaeth? A oedd yn aileni go iawn i ni yn ogystal ag i ni? Gadewch i ni wrando ar y sgwrs gyda Nicodemus:
“Yn awr yr oedd dyn o'r Phariseaid o'r enw Nicodemus, pennaeth yr Iddewon. Daeth ato liw nos a dweud wrtho, "Rabbi, ni a wyddom dy fod yn athro wedi dod oddi wrth Dduw, oherwydd ni all neb wneud yr arwyddion hyn yr wyt yn eu gwneud oni bai fod Duw gydag ef." Yr Iesu a attebodd ac a ddywedodd wrtho, Yn wir, yn wir, meddaf i ti, oni chaiff dyn ei eni eto, ni ddichon efe weled teyrnas Dduw. Dywedodd Nicodemus wrtho, Pa fodd y gall dyn gael ei eni pan fyddo yn hen? A all fynd i mewn i groth ei fam yr eildro a chael ei eni? Atebodd Iesu: Yn wir, yn wir, rwy'n dweud wrthych, oni chaiff dyn ei eni o ddŵr a'r Ysbryd, ni all efe fynd i mewn i deyrnas Dduw. [Ioan 3,6] Yr hyn a aned o'r cnawd sydd gnawd, a'r hyn a aned o'r ysbryd sydd ysbryd. Peidiwch â rhyfeddu fy mod wedi dweud wrthych: "Rhaid eich geni eto" (Ioan 3:1-7).
Mae angen "genedigaeth" newydd ar ddyn i gydnabod teyrnas Dduw. Mae llygaid dynol yn ddall i iachawdwriaeth Duw. Fodd bynnag, nid yw trefnwyr y Parêd Stryd yn Zurich yn ymwybodol o'r dallineb ysbrydol cyffredinol. Rydych chi wedi gosod nod ysbrydol i chi'ch hun na ellir ei gyflawni heb Iesu. Ni all dyn ynddo'i hun ddod o hyd i ogoniant Duw na'i adnabod yn ei gyfanrwydd. Duw sy'n datguddio ei hun i ni:
“{Wnaethoch chi} fy newis i, ond {fi} dewisodd chi a chi Gorchymyn i chwi fyned a dwyn ffrwyth, ac aros eich ffrwyth, fel y rhoddo efe i chwi beth bynnag a ofynnoch i'r Tad yn fy enw i" (Ioan 15,16).
Brodyr a chwiorydd, mae gennym y fraint fawr bod ein llygaid wedi gweld iachawdwriaeth Duw: "Iesu Grist ein Gwaredwr ".
Dyma'r profiad pwysicaf y gallwn ei gael yn ein bywyd cyfan. Nid oedd unrhyw nodau eraill mewn bywyd i Simeon ar ôl iddo weld y Gwaredwr. Cyflawnwyd ei nod mewn bywyd. A oes gan gydnabod iachawdwriaeth Duw yr un gwerth i ni hefyd? Heddiw, hoffwn annog pob un ohonom byth i dynnu ein llygaid oddi ar iachawdwriaeth Duw a chadw ein syllu (ysbrydol) ar Iesu Grist bob amser.
“Os cyfodwyd chwi gyda Christ, ceisiwch yr hyn sydd uchod, lle y mae Crist, yn eistedd ar ddeheulaw Duw. Meddyliwch am yr hyn sydd uchod, nid am yr hyn sydd ar y ddaear! Canys meirw ydych, a chuddir eich bywyd gyda Christ yn Nuw. Pan ddatguddir Crist, yr hwn yw eich bywyd, yna byddwch chwithau hefyd yn cael eich datguddio gydag ef mewn gogoniant" (Colosiaid 3,1-un).
Mae Paul yn cynhyrfu i beidio ag edrych ar yr hyn sydd ar y ddaear ond ar Grist. Ni ddylai unrhyw beth ar y ddaear hon dynnu ein sylw oddi wrth iachawdwriaeth Duw. Daw popeth sy'n dda i ni oddi uchod ac nid o'r ddaear hon:
“Peidiwch â chamgymryd, fy mrodyr annwyl! Y mae pob rhodd dda a phob rhodd berffaith yn disgyn oddi uchod, oddi wrth Dad y goleuadau, yn yr hwn nid oes cyfnewidiad, na chysgod cyfnewidiad." (Iago 1,16-un).
Mae ein llygaid wedi cydnabod iachawdwriaeth Duw ac ni ddylem bellach dynnu ein syllu o'r iachawdwriaeth hon, edrych i fyny bob amser. Ond beth mae hyn i gyd yn ei olygu yn ein bywydau beunyddiol? Rydyn ni i gyd bob amser mewn sefyllfaoedd anodd, treialon, salwch, ac ati. Sut mae'n bosibl edrych ar Iesu hyd yn oed gyda gwrthdyniadau mor fawr? Mae Paul yn rhoi'r ateb i ni:
“Llawenhewch yn yr Arglwydd bob amser! Eto rwyf am ddweud: Llawenhewch! Bydd dy addfwynder yn hysbys i bawb; agos yw yr Arglwydd. Peidiwch â phryderu dim, ond ym mhob peth trwy weddi ac ymbil ynghyd â diolchgarwch, bydded eich deisyfiadau yn hysbys i Dduw; a bydd tangnefedd Duw, yr hwn sydd uwchlaw pob deall, yn gwarchod eich calonnau a'ch meddyliau yng Nghrist Iesu." (Philipiaid 4,4-un).
Yma y mae Duw yn addo i ni ddwyfol heddwch a llonyddwch " sydd yn rhagori ar bob deall." Felly rydyn ni i ddod â'n pryderon a'n hanghenion gerbron gorsedd Duw. Fodd bynnag, a ydych chi wedi sylwi sut mae ein gweddïau yn cael eu hateb?! A yw'n golygu: "a bydd Duw yn datrys ein holl bryderon a phroblemau ac yn cael gwared arnynt"? Na, nid oes unrhyw addewid yma y bydd Duw yn datrys neu'n dileu ein holl broblemau. Yr addewid yw: "A bydd heddwch Duw, sy'n rhagori ar bob meddwl, yn cadw'ch calonnau a'ch meddyliau yng Nghrist Iesu".
Os edrychwn i fyny, dewch â'n pryderon gerbron gorsedd Duw, mae Duw yn addo heddwch goruwchnaturiol a llawenydd ysbrydol dwfn inni, ym mhob amgylchiad. Dyma pryd rydyn ni wir yn dibynnu arno ac yn gorwedd yn ei ddwylo.
“Dw i wedi dweud hyn wrthych chi er mwyn i chi gael heddwch ynof fi. Yn y byd mae gennyt loes; ond bydded sirioldeb, myfi a orchfygais y byd" (Ioan 16,33).
Gwyliwch allan: nid ydym yn mynd ar wyliau yn unig ac yn ymddiried y bydd Duw yn ysgwyddo ein holl gyfrifoldebau. Mae yna Gristnogion sy'n gwneud y camgymeriadau hyn yn union. Maen nhw'n drysu ymddiriedaeth yn Nuw ag anghyfrifoldeb. Fodd bynnag, mae'n ddiddorol gweld sut mae Duw yn dangos trugaredd fawr mewn achosion o'r fath. Gwell ymddiried yn Nuw na chymryd ein bywydau yn ein dwylo ein hunain.
Beth bynnag, mae'n rhaid i ni barhau i fod yn gyfrifol, ond nid ydym yn ymddiried yn ein pwerau mwyach ond yn Nuw. Ar y lefel ysbrydol mae'n rhaid i ni gydnabod mai Iesu Grist yw ein hiachawdwriaeth a'n hunig obaith a dylem roi'r gorau i geisio dod â ffrwythau ysbrydol gyda'n cryfder ein hunain. Ni fydd yr Orymdaith Stryd yn llwyddo chwaith. Yn Salm 37 darllenwn:
“Ymddiried yn yr Arglwydd, a gwna dda; trigo yn y wlad a gochel ffyddlondeb; a bydd i ti ymhyfrydu yn yr Arglwydd, ac efe a rydd i ti yr hyn a ewyllysio dy galon. Rho dy ffordd i'r Arglwydd, ac ymddiried ynddo, ac efe a weithreda, ac efe a wna dy gyfiawnder i godi fel y goleuni, a'th gyfiawnder fel canol dydd” (Salm 37,3-un).
Iesu Grist yw ein hiachawdwriaeth, mae'n ein cyfiawnhau ni. Rhaid inni ymddiried ein bywydau iddo yn ddiamod. Fodd bynnag, peidiwch ag ymddeol, ond "gwneud daioni" a "gwarchod teyrngarwch". Pan fo ein llygaid ar Iesu, ein hiachawdwriaeth, rydyn ni mewn dwylo diogel. Gadewch i ni ddarllen eto yn Salm 37:
“Y mae camau dyn yn gadarn gan yr Arglwydd, ac yn caru ei ffordd; os syrth efe, nid estynir ef, canys yr Arglwydd sydd yn cynnal ei law. Roeddwn i'n ifanc ac yn heneiddio, ond ni welais erioed ŵr cyfiawn yn cefnu, na'i ddisgynyddion yn cardota am fara; y mae bob amser yn garedig ac yn rhoi benthyg, a'i ddisgynyddion am fendith” (Salm 37,23-un).
Os cyflwynwn ein ffyrdd at Dduw, ni fydd byth yn ein gadael.
“Ni adawaf chwi yn amddifad, dof atat. Un bach arall , ac nid yw'r byd yn fy ngweld mwyach; Ond {ti} edrych arna i: oherwydd mai byw, bydd byw hefyd. Y dydd hwnnw byddwch yn gwybod fy mod i yn fy Nhad a chwithau ynof fi, a minnau ynoch. Pwy bynnag sydd â'm gorchmynion i ac yn eu cadw, hwnnw sy'n fy ngharu i; ond pwy bynnag a'm caro, a garir gan fy nhad; a byddaf yn ei garu ac yn fy amlygu fy hun iddo” (Ioan 14,18-un).
Hyd yn oed pan esgynnodd Iesu i orsedd Duw, dywedodd fod ei ddisgyblion yn parhau i'w weld! Lle bynnag yr ydym ac ym mha bynnag sefyllfa y gallwn fod ynddo, mae Iesu Grist, ein hiachawdwriaeth, bob amser yn weladwy a dylai ein llygaid fod arno bob amser. Ei gais yw:
“Dewch ataf fi, bawb sy'n flinedig ac yn feichus! A byddaf yn rhoi gorffwys i chi. Cymerwch fy iau arnoch a dysgwch gennyf! Canys addfwyn ydwyf fi a gostyngedig o galon, a "chwi a gewch orffwystra i'ch eneidiau"; canys esmwyth yw fy iau, a ysgafn yw fy maich” (Mathew 11,28-un).
Ei addewid yw:
“Hyd yn oed os na fyddaf yn aros gyda chi, fe gewch heddwch. Yr wyf yn rhoi fy nhangnefedd i chwi; heddwch na all neb yn y byd ei roi i chi. Felly byddwch heb ofid ac ofn” (Ioan 14,27 Gobaith i bawb).
Heddiw mae Zurich yn dawnsio dros heddwch a rhyddid. Gadewch inni ddathlu hefyd oherwydd bod ein llygaid wedi cydnabod iachawdwriaeth Duw a gweddïwn y gall mwy a mwy o gyd-ddynion weld a chydnabod yr hyn a ddatgelwyd mor rhyfeddol i ni: "Iachawdwriaeth ryfeddol Duw yn Iesu Grist!"
gan Daniel Bösch
